1942 yılında Eskişehir’de doğdum. İlköğretimimi Eskişehir’de tamamladıktan sonra Yunus Emre Öğretmen okulunda okudum. 1960’ta mezun olduktan sonra Bolu Akçakoca’da 3 yıl, Bingöl Kiğı’da 2 yıl, Eskişehir Sarıcakaya’da 11 yıl, Eskişehir merkez Mehmet Ali Yasin İlkokulunda 9 yıl ve Vali Münir Raif İlkokulunda 3 yıl olmak üzere ülkenin çeşitli illerinde toplam 28 yıl 2 ay öğretmenlik yaptıktan sonra 1989 yılında emekli oldum.
1969 yılında Türkiye Öğretmenler Sendikası’nın (TÖS) Sarıcakaya şubesinin kuruculuğunu ve başkanlığını yaptım. Daha sonraki yıllarda TÖB-DER örgütlenmesi içerisinde yer aldım. 1967’de Türkiye İşçi Partisi ile tanıştım ve İşçi-Kültür Derneği üyesi olarak çalıştım. Bu süre boyunca çeşitli düzen partilerinden çağrılar aldım. İl Başkanlığı dahil, birçok “mevki” önererek yaptıkları teklifleri, düzen içi çözümlere inanmadığım için kabul etmedim. Hiçbirinin içerisinde yer almadım. Hayatım boyunca “Bu düzen değişmeli” demeyi sürdürdüm. 2002 yılında TKP’ye üye oldum. Çeşitli genel ve yerel seçimlerde TKP’den Milletvekili ve Belediye Başkanı adayı oldum. 24 Haziran seçimleri için Bu Düzen Değişmeli Platformu altında Bağımsız Milletvekili adayı olmadan önce TKP üyesi olarak mücadele ettim. Bir komünist olarak adayım.
AYDINLANMANIN ŞEHRİ KARANLIĞA, SÖMÜRÜYE BOYUN EĞMEYECEK!
Genç Cumhuriyet’in yarattığı bir kentti Eskişehir.
Şeker Fabrikası, Tülomsaş gibi kamusal yatırımları, Çifteler Köy Enstitüsü gibi ilerici eğitim kurumları ile yaratılmış aydınlık bir kent. Cumhuriyetin kazanımlarını bütün dokusunda hisseden bir kent. AKP ile kan uyuşmazlığı yaşayan, yurtsever, laik dokusuyla AKP’ye direnmeye çalışan bir kent Eskişehir.
AKP ve onun temsil ettiği düzenden kurtulmayı bütün hücreleriyle hak eden bir kent Eskişehir!
Peki Eskişehir halkı için bu düzen nedir?
Eskişehir için bu düzen, para babaları daha fazla para kazansın diye kenti çöplüğe çevirecek olan termik santraldir.
Eskişehir için bu düzen, binlerce işçi organizede asgari ücretle yoksulluk sınırının altında çalışırken, iş kazalarında ölürken, Eskişehir Sanayi Odası ve Eskişehir Ticaret Odası’na seçilecek patronun 6 ay boyunca kentin gündemi olmasıdır.
Eskişehir için bu düzen, eğitim yerlerde sürünürken, liselerde fiili özelleştirme %50’leri bulmuşken, Yenikent’teki, başka semtlerdeki okulların imam hatipleştirilmesidir.
Eskişehir için bu düzen, kente okumaya gelen öğrencilerin hem okuyup hem çalışmasıdır, okurken üç kuruşa kafelerde, barlarda, hizmet sektöründe emeklerinin sömürülmesidir, yoksulluktur.
Eskişehir için bu düzen, gençlerin işsizliğidir, uyuşturucudur.
Eskişehir için bu düzen, satılması planlanan Şeker Fabrikası, “şehir halkı havasıyla, suyuyla zehirlenirlerse zehirlensin biz yukarıdan gelen emirlere bakarız” diyen AKP bürokratları, üniversiteleri ilericilerden temizleyeceğiz deyip, psikopat yuvası haline getiren rektörlerdir.
Eskişehir için bu düzen Ali İsmail’e atılan tekmedir.
Eskişehir’de ve tüm ülkede bu düzenin halka sunduğu yoksulluktur, gericiliktir, sömürüdür, işsizliktir. Bu düzen bitmiştir. AKP giderken bir tekme de bu düzene atılmalıdır. Bu düzen değişmeden sömürü, gericilik, çürümüşlük, eşitsizlik, adaletsizlik sona ermeyecek. Yalanlar, kandırmacalar, sahte çözümler bitmeyecek.
Bu Düzen Değişmeli Platformu, gelin, kol kola girelim, ülkemizi ve şehrimizi bu yağmacılardan, gericilerden, işbirlikçilerden kurtaralım diyor.
Bu Düzen Değişmeli Platformu; gericiliğe karşı lafı evirip çevirmeden laiklik kavgası vermek gerekiyor diyor.
Bu Düzen Değişmeli Platformu; yoksulluğu, işsizliği planlı bir şekilde, kamu eliyle sanayileşerek çözeceğiz diyor.
Bu Düzen Değişmeli Platformu; özelleştirme kötüdür, halkın malını para babalarına peşkeş çekmektir, biz kamulaştıracağız diyor.
Bu Düzen Değişmeli Platformu; ABD ve AB’yle iş birliği yaparak emperyalizmle mücadele edilmez diyor.
Bu Düzen Değişmeli Platformu; bir dönem kurtulmak istediklerimiz şimdi kurtarıcı olamaz, bu düzenden kurtulmak için halk sahneye çıkmalı diyor.
Bu Düzen Değişmeli Platformu; oylar düzen içi ittifaklara değil, düzen değişikliğine diyor.
